Δεκα χρονια κατω! Thank u for the nice words!

Στο τελευταιο βιβλιο που διαβασα η συγγραφεας επεμενε οτι ειμαι δεκα χρονια μικροτερος.Το διαβασα και αποσβολωθηκα! 
Ελεγε λοιπον οτι στην εποχη μας η προσωπικοτητα και συγκεκριμενα ο χαρακτηρας μας ειναι δεκα χρονια μικροτερος μας.
Ενας λεει σαρανταχρονος εχει χαρακτηρα τριανταχρονου ενω ενας  τριανταχρονος εχει το χαρακτηρα ενος ανυπομονου εικοσαρη κ.ο.κ 
Για αυτο λεει οι ανθρωπινες σχεσεις πανε απο το κακο στο χειροτερο και δε στεριωνουμε μεταξυ μας... μωρε λες;;
δηλαδη εγω που ειμαι 31, εχω χαρακτηρα 21 βαιων; μα πως γινεται αυτο αγαπημενη Μαρω; αν εγω ημουνα 21 θα ειχα αλλους δυο συγκατοικους, 
θα πηγαινα διακοπες μονο σε camping , θα φορούσα διπατα πάπουτσια, φωσφοριζε μπλουζακια και στενο lewis. Επισης θα εξακολουθουσα να
έπαιρνα τα cd της Γαρμπη, και θα ειχα για realtone το "Everything I am"... Απο την αλλη βεβαια τωρα που το σκεφτομαι ενας συγκατοικος 
δεν θα μου επεφτε ασχημα απο πολλες αποψεις,  ειτε απο θεμα εξοικονόμησης  χρηματων ειτε απο θεμα παρεας.
Επίσης εαν ειχα παει διακοπες camping και ειχα αφησει τα facilities behind , ειμαι σιγουρος οτι θα ειχα περασει εξισου καλα και 
δεν θα ψωμολυσσουσα ολο το Σεπτεμβρη, διοτι η παρεα ειναι που μετραει, η παρεα βεβαιως βεβαιως! Αδιαμφισβητα δε, δεκα επιπλεον
ποντοι δεν θα με χαλαγαν και ετσι τα διπατα rave παππουτσακια μπορει τελικα και να τα υιοθετουσα! κ οχι μονο αυτα! ενα ασφυκτικα
στενο κιτρινο μπλουζακι frond θα μπορουσε να κανε τη διαφορα εν καιρω Lady Gaga...Απο την αλλη δεν ξερω αν θα μπορουσα να συνεχιζα 
να επαιρνα τα cd της Γαρμπη . αντε μεχρι το δωρο θεου απο κει και περα σηκωνω τα χερια ψηλα!
Εν κατακλειδυ, μηπως η αποψη σου Μαρω δεν ειναι και τοσο κουκουρουκου; Μηπως τελικα φερομαστε λες  και ειμαστε δεκα χρονια μικροτεροι;
Μηπως ομως αναγκαζόμαστε λογω συνθηκων να φερομαστε σαν ωριμοι teenagers? 
Εχε υποψην σου οτι περα απο το γενικα αποδεκτο "οι εποχες αλλαξαν, υπαρχουν αλλες προτεραιοτητες" και τετοια σαχλα, το ταμειο ειναι μειον!
και αν δεν ειναι τοσο μειον ύπαρχει ανασφαλεια, λες και δε μας φτανουν οι δικες μας ανασφαλειες. πως εγω λοιπον να μην εδινα τα παντα να 
γινομουνα λιγο παιδι παλι να βρισκομουνα στην ιδια ταξη στα ιδια θρανια....


Λιαλής