13.10.10

Don't like, don't like...but I like!



Τα τελευταία τριάντα χρόνια έχω παρατηρήσει ένα είδος άρνησης και κατακραυγής από τη μεριά μου γιά ότι αφορά καταστάσεις ή συνθήκες μαζικού ενδιαφέροντος...θα στο θέσω πιο απλά: δε μου αρέσει αυτό που αρέσει στη πλειοψηφία, δε μου αρέσει αυτό που ακούγεται περισσότερο , αυτό πού βλέπω περισσότερο μπροστά μου και επομένως αυτό που πουλάει περισσότερο.. μη βιαστείς να με κρίνεις,  δε το λέω επειδή το παίζω κουλτούρας, απεναντίας, το λέω διότι σε τέτοιες περιπτώσεις με πιάνει αυτόματα μια άρνηση, ξινίλα, ένα πράμα κακό, κάκιστο, τρομερό! Θα σου δώσω μερικά απλά καθημερινά παραδείγματα και θα καταλάβεις υστερία:
Πίσω στα 90s, με αμέτρητες πλατίνες και ατέλειωτα airplay είχα βαρεθεί να  βλέπω και να ακούω για την Απόλυτη ... όλοι, μα ΟΛΟΙ, μιλούσαν για την Απόλυτη την ίδια στιγμή που εγώ ευχόμουν το μπουκάλι να έκανε Απόλυτα τη δουλειά του και να έβραζε τις φωνητικές της χορδές!
Tήν ίδια δεκαετία όταν όλος ο πλανήτης λικνιζόταν με την Macarena, ακόμα και ο πλανητάρχης, εγώ απλά το κουνούσα ακούγοντας Cecilia...φυσικά σήμερα κανείς δε θυμάται καμία από τις δύο και ακόμα περιμένουμε την διεθνή καριέρα της Απόλυτης..Μπαίνω στη σχολή το '98 και διαπιστώνω ότι όλοι οι συνάδελφοι φορούσαν hoodies και δήλωναν μέλη της ΚΝΕ....ούτε αυτό δέχθηκα, με κίνδυνο να χαρακτηριστώ nerd ενώ αποφάσισα να γραφτώ στη βιβλιοθήκη της σχολής και μόνο..
Κάποια χρόνια αργότερα βγάζει popaki ο Χατζηγιάννης και αρχίζει ο απόλυτος ξεσηκωμός...όπου και να πήγαινα άκουγα τον Μιχαλάκη...θυμάμαι χαρακτηριστικά διακοπές στη Σίφνο όπου από το πoλύ airplay κυριολεκτικά ένιωθα πιο Κύπριος και πιο νευριασμένος από ποτέ ! Περνάνε τα χρόνια και σκάει μύτη η Amy Winehouse. Αντίστοιχα λοιπόν ξεκινάνε όλες να ξύνουν το μαλλί και να γίνεται το talk of the town.Τα τραγούδια της τα έπαιζε μέχρι και το Radio Ritsa ενώ το ένα βραβείο διαδεχόταν το άλλο. Η νέα Areta Franklin ήταν γεγονός.Me? Allergic!
Σκάει μύτη ο Λαζόπουλος ώς συνήγορός του πολίτη και υπερασπιστής των δικαιωμάτων της γιαγιά μου και του παππού σου! Η AGB χτυπαέι εξηντάρια και εγώ αναγκάζομαι να βλέπω Χαρδαβέλλα απένταντι! Αισίως , φτάνουμε στο καλοκαίρι του 2010 και διαπιστώνω ότι η μισή Ελλάδα έτρεχε σύσσωμη στα βιβλιοπωλεία να προμηθευτεί ΤΟ ΝΗΣΙ και η άλλη μισή μιλούσε για το επικείμενο σήριαλ...Το feeling της άρνησης επέστρεψε και έγινε ακόμα πιο έντονο όταν συνάδελφος απαρνήθηκε Ζυρράνα Ζατέλη για χάρη της Ηislop...Το νησί , το νησί, το νησί... όλοι για το νησί ...μα επιτέλους σκεφτόμουνα, ας ξεφουσκώσει αυτή η αηδία και ας βρούμε κάτι άλλο να ασχοληθούμε...Όλα αυτά μέχρι προχθές που με ανάγκασαν (lol) να δω τη σειρά, και σκέφτηκα ότι δεν έχω δεί κάτι "ελληνικά" καλύτερο since....forever!Παραγωγή ,Σκηνοθεσία, Casting!Μy God!
Αυτή τη φορά μου την έφερες λαέ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου